Afscheid en thuiskomen

Alweer een week geleden werd ik thuis verwelkomd door dit fijne commite met zelf gemaakt spandoek.

Toen ik wegvloog zag ik 'm: de mount everest.

De enorme armoede heeft me wel geraakt. Zie hieronder "bouwvakkers" in kathmandu. Wat me vooral heeft getroffen is dat arm zijn ook betekent: je kinderen niet kunnen beschermen tegen ziekte honger en geweld.

Daarom is blinknow zo'n geweldige organisatie omdat ze door het opleiden van kansarme kinderen de cirkel van armoede doorbreekt.

Tijdens ons afscheidsfeest,  georganiseerd door leerlingen van de workshop 'eventplanning' deden we typisch Nepalese dingen. Kids maakte figuren van gekleurde rijst op de grond.

We kregen allemaal een tika op ons voorhoofd en henna op onze handen. Mijn henna werd gemaakt door A. Een van mijn beste debatstudenten.

S ochtends hadden we een soort dominowedstrijd. Hieronder zie je het resultaat van mijn groep.

Ik leerde ze nog ff tellen in het Nederlands.

Er werd natuurlijk gekookt. Dahl bat: rijst, linzensoep, pittig gekruide aardappels, en gewolkte spinazie dit alles vergezeld van een limoen. Best lekker maar na 14 dagen wat eentonig.

De meisjes in het zwarte shirt waren het eventplanning team.

De springtouwen die Danielle en Nanda hadden meegegeven zorgde voor veel plezier.

Ik zal in de komende dagen nog een of twee berichten plaatsen. Ik wil jullie graag nog attenderen op mijn donatie pagina (zie elders op mijn blog). De mogelijkheid om in het kader van mijn reis te doneren loopt tot 31 oktober. Je krijgt,naast dat je een geweldig doel steunt, twee leuke filmpjes als Dank.